Prawie 13 lat temu zostaliśmy rodzicami wcześniaka-930g,39 cm szczęścia.Początki były trudne,jak u każdego wcześniaka.17 listopada obchodzimy Dzień Wcześniaka.W tym dniu wszystkie wspomnienia wracają.Gdyby nie pojawienie się na świecie naszego wcześniaka,pewnie nie znalibyśmy wielu ludzi,których poznaliśmy na wyjazdach.Pewnie nie bylibyśmy tym,kim jesteśmy.Adrian nauczył nas jak być silnym i mimo walki z jego chorobą,każdego dnia powtarzamy sobie,że jutro będzie lepiej.
Pięć miesięcy temu Adrian został starszym bratem.Naszemu drugiemu dziecku również się spieszyło na świat,ale udało się donosić ciążę do końca.Życzyłabym sobie,aby każda zagrożona ciąża kończyła się tak jak u nas-szczęśliwym rozwiązaniem i zdrowym dzieckiem.Aby każda przyszła mama nie musiała przechodzić tego co my.Człowiek jest silniejszy stając twarzą w twarz z wyzwaniem.Oby taki wyzwań było jak najmniej...
Dzięki Ewelinko za ciepłe słowa :* Ostatnio jakoś czasu i sił mi brakuje na wszystko a już komputer to totalnie poszedł w odstawkę :(
OdpowiedzUsuńFajnie, że mimo przeciwności Adrianek świetnie sobie radzi, dzielny chłopak z niego i wspaniały starszy brat!!! Ściskam Was mocno i buziaki posyłam :*
OdpowiedzUsuń